Barium am Bolognit

Arium, Element 56 vum Periodesystem.

Bariumhydroxid, Bariumchlorid, Bariumsulfat… si ganz heefeg Reagenzien a Lycéebicher. Am Joer 1602 hunn westlech Alchimisten de Bologna-Steen (och "Sonnesteen" genannt) entdeckt, deen Liicht ausstrahle kann. Dës Zort Äerz huet kleng lumineszent Kristaller, déi kontinuéierlech Liicht ausstrahlen, nodeems se dem Sonneliicht ausgesat sinn. Dës Charakteristiken hunn Zauberer an Alchimisten faszinéiert. Am Joer 1612 huet de Wëssenschaftler Julio Cesare Lagara d'Buch "De Phenomenis in Orbe Lunae" publizéiert, an deem d'Ursaach fir d'Lumineszenz vum Bologna-Steen vun senger Haaptkomponent, dem Baryt (BaSO4), ofgeleet gouf. Am Joer 2012 hunn awer Berichter opgedeckt, datt de richtege Grond fir d'Lumineszenz vum Bologna-Steen vum Bariumsulfid koum, deen mat monovalenten an divalente Kupferionen dotiéiert war. Am Joer 1774 huet de schweedesche Chemiker Scheler Bariumoxid entdeckt an et als "Baryta" (schwéier Äerd) bezeechent, awer de Metall Barium gouf ni kritt. Eréischt 1808 huet de britesche Chemiker David duerch Elektrolyse e Metall mat gerénger Rengheet aus Baryt gewonnen, nämlech Barium. Et gouf spéider nom griichesche Wuert barys (schwéier) an dem Elementarsymbol Ba benannt. Den chineseschen Numm "Ba" kënnt aus dem Kangxi Dictionnaire, wat ongeschmolz Koffer-Eisenäerz bedeit.

Bariummetallass ganz aktiv a reagéiert liicht mat Loft a Waasser. Et kann benotzt ginn, fir Spuergaser a Vakuumréier a Bildréier ze entfernen, souwéi fir Legierungen, Feierwierk an Atomreaktoren ze maachen. Am Joer 1938 hunn d'Wëssenschaftler Barium entdeckt, wéi se d'Produkter no dem Bombardement vun Uran mat luesen Neutronen ënnersicht hunn, a spekuléiert hunn, datt Barium ee vun de Produkter vun der Urankärspaltung sollt sinn. Trotz ville Entdeckungen iwwer metallescht Barium benotzen d'Leit nach ëmmer méi dacks Bariumverbindungen.

Déi fréist benotzt Verbindung war Barit - Bariumsulfat. Mir kënnen et a ville verschiddene Materialien fannen, wéi wäiss Pigmenter a Fotopabeier, Faarf, Plastik, Autosbeschichtungen, Beton, strahlungsbeständege Zement, medizinescher Behandlung, etc. Besonnesch am medizinesche Beräich ass Bariumsulfat dat "Bariummiel", dat mir während der Gastroskopie iessen. Bariummiel - e wäisst Pulver, dat geruchslos a geschmaachslos ass, net léislech a Waasser an Ueleg ass, a net vun der Magen-Darm-Schleimhaut absorbéiert gëtt, nach vun Magensäure an aner Kierperflëssegkeeten beaflosst gëtt. Wéinst dem groussen Atomkoeffizient vu Barium kann et e photoelektreschen Effekt mat Röntgenstral generéieren, charakteristesch Röntgenstral ausstralen, a Niwwel um Film bilden nodeems et duerch mënschlecht Gewëss passéiert ass. Et kann benotzt ginn fir de Kontrast vum Display ze verbesseren, sou datt Organer oder Gewëss mat an ouni Kontrastmëttel verschidde schwaarz-wäiss Kontraster um Film uweise kënnen, fir den Inspektiounseffekt z'erreechen, an déi pathologesch Verännerungen am mënschlechen Organ wierklech ze weisen. Barium ass kee wesentlecht Element fir de Mënsch, an onléislecht Bariumsulfat gëtt a Bariummiel benotzt, sou datt et keen signifikanten Impakt op de mënschleche Kierper huet.

Mä en anert üblecht Bariummineral, Bariumkarbonat, ass anescht. Just duerch säin Numm kann een seng schiedlech Wierkung erkennen. Den Haaptunterschied tëscht him a Bariumsulfat ass, datt et a Waasser a Säure léislech ass, wouduerch méi Bariumionen produzéiert ginn, wat zu Hypokaliämie féiert. Akut Bariumsalzvergëftung ass relativ rar a gëtt dacks duerch déi zoufälleg Opnam vu léisleche Bariumsalzer verursaacht. D'Symptomer sinn ähnlech wéi bei akuter Gastroenteritis, dofir ass et recommandéiert, an d'Spidol ze goen fir eng Magenspülung oder Natriumsulfat oder Natriumthiosulfat fir d'Entgiftung ze huelen. E puer Planzen hunn d'Funktioun, Barium opzehuelen an ze accumuléieren, wéi zum Beispill gréng Algen, déi Barium brauchen fir gutt ze wuessen; Paranëss enthalen och 1% Barium, dofir ass et wichteg, se a Moderatioun ze konsuméieren. Trotzdem spillt Witherit ëmmer nach eng wichteg Roll an der chemescher Produktioun. Et ass e Bestanddeel vu Glasur. A Kombinatioun mat aneren Oxiden kann et och eng eenzegaarteg Faarf weisen, déi als Hëllefsmaterial a Keramikbeschichtungen an opteschem Glas benotzt gëtt.

D'Experiment mat enger chemescher endothermer Reaktioun gëtt normalerweis mat Bariumhydroxid duerchgefouert: nodeems de feste Bariumhydroxid mat Ammoniumsalz gemëscht gouf, kann eng staark endotherm Reaktioun optrieden. Wann e puer Drëpse Waasser um Buedem vum Behälter fale gelooss ginn, kann d'Äis, dat vum Waasser geformt gouf, gesi ginn, an och d'Glasstécker kënne gefruer sinn a um Buedem vum Behälter hänke bleiwen. Bariumhydroxid huet eng staark Alkalinitéit a gëtt als Katalysator fir d'Synthese vu Phenolharzer benotzt. Et kann Sulfationen trennen an ausfällen a Bariumsalzer produzéieren. Wat d'Analyse ugeet, erfuerdert d'Bestimmung vum Kuelendioxidgehalt an der Loft an d'quantitativ Analyse vum Chlorophyll d'Benotzung vu Bariumhydroxid. Bei der Produktioun vu Bariumsalzer hunn d'Leit eng ganz interessant Uwendung erfonnt: d'Restauratioun vu Wandbiller no enger Iwwerschwemmung zu Florenz am Joer 1966 gouf ofgeschloss andeems et mat Gips (Kalziumsulfat) reagéiert gouf fir Bariumsulfat ze produzéieren.

Aner bariumhalteg Verbindungen weisen och bemierkenswäert Eegeschaften op, wéi zum Beispill d'photorefraktiv Eegeschafte vu Bariumtitanat; D'Héichtemperatur-Supraleitfäegkeet vun YBa2Cu3O7, souwéi déi onentbierlech gréng Faarf vu Bariumsalzer a Feierwierker, sinn all zu Highlights vu Bariumelementer ginn.